Eindelijk toog ik weer met de trein naar Amsterdam.
Want de poort naar het paradijs opent zich voorzichtig weer.
Ik kon mij nauwelijks nog herinneren wanneer ik dáár voor het laatst was,
en met te veel witte wijn op naar huis zwalkte.
Uiteraard hoor ook ik sinds de corona crisis kritische geluiden over déze stad.
Iets met te veel beperkingen qua woon-en buiten ruimte.
Met als gevolg een groot- bouw-coalitie-plan voor het Oosten van het land.
Maar eerlijk gezegd ?
Ik geloof niet zo in de stelligheid van dit koffiedikkijken.
Muiderpoort, waar ik uitstapte lag erbij zoals een jaar geleden.
Eén van de plekken die zowel het oude als het nieuwe Amsterdam belichaamt,
met Nederlanders uit alle windrichtingen.
Het rolluik van de snackbar ging precies om 12.00 omhoog.
Duiven fladderden op.
En zeg zelf: dan is weinig zo mooi als het geluid van de rinkelende tram op een stille zondagochtend.
Nee- de voordelen van deze stad verdampen echt niet zomaar.
Hier is alles.
The heart of the matter.
En dat kapitaal het beste gedijt bij nabijheid werd mij op het eerste beste terras direct duidelijk.
Want wie meer wil verkopen,
of meer geld wil verdienen aan zijn klanten,
heeft op zijn winterproof terras uiteraard tegenwoordig een QR-code.
Dat bleek een vierkante barcode te zijn die te scannen was via mijn smartphone.
Via dat scannen werd ik naar de digitale menukaart gestuurd.
Enfin, na even zoeken,
werd het mij duidelijk :
Niks koffie met melk en suiker hier.
En ik realiseerde mij plots dat er in Nederland gewoon een parallel universum blijkt te bestaan,
waarin koffie met havermelk, amandelmelk, soja melk of quinoa melk wordt gedronken.
Een wonderlijk moment.
Kennelijk ben ik zonder dat ik het in de gaten had in een nieuwe tijdsgeest beland.
Een tijd waarin je met een noise cancelling-hoofdtelefoon op het terras zit uit te stralen:
spreek mij vooral niet aan.
En waarin je wel digitaal geacht wordt een fooi te geven,
terwijl je niet meer in contact komt met een medewerker.
Service is blijkbaar een generatiedingetje.
Net zo als het opeten van alle koeken die je worden voortgezet.
Of shag roken.
Of een broodje bal van die snackbar,
Op weg naar huis realiseerde ik me hoe goed deze tripjes naar de Randstad zijn,
omdat ze de bubbel, waar ik kennelijk in leef zo meedogenloos doorprikken.