Ieder land heeft zijn eigen arbeidsethos.
Zo voelt iedereen in de USA de fixatie op werken, zowel op werkvloer als in sportzaal.
als in de liefde.
Maar hoe anders is dat in Frankrijk.
Hier houden ze van lange lunchpauzes en leggen bij alles in het Leven de nadruk op Joie de Vivre .
Want zeg nou zelf,
wat heb je eraan, aan dat harde werken ?
Die Franse slag, die bestaat dus echt.
Maar dan niet als de denigrerende Nederlandse uitdrukking van slordig half werk, nee.
Fransen werken gewoon een hele maand minder per jaar als de Duitsers.
Hebben meer vakantie dagen, gemiddeld 36 dagen.
En oh ja, ze komen later op de arbeidsmarkt, stoppen eerder.
En jong geleerd = oud gedaan want kinderen hebben 6-7 weken per jaar meer dagen verzuim.
Dat is geen decadentie vertelt collega, die met haar werk als verpleegkundige stopte op haar 60 ste maar,
dat-is-beschaving.
Net als genieten van rode wijn én het recht van staken.
Il faut se battre ( je moet in verzet komen).
Verzet waar tegen ?
Nou, bijvoorbeeld om een beter loon te krijgen bij de Franse oliegigant TotalEnergies.
Of tegen die calvinistisch arbeidsethos die op de Amerikaanse arbeidsmoraal lijkt.
Nee, het is duidelijk, werden Grieken jarenlang in de media afgeschilderd als pot verterende luiklakken en kampioenen vroegpensioen.
Die tijden zijn veranderd.
Het zijn de Fransen die als eersten in Europa de handdoek in de ring gooien en op hun lauweren gaan rusten.
Hier genieten mensen relatief het langst van hun pensioen.
Mannen gemiddeld 22,7 en vrouwen 26,9 jaar.
Ter vergelijking:
In Nederland is dat respectievelijk 18,6 en 23,4 jaar.
Mais il faut profiter de la vie n’est-de pas ?
Een aantal jaren geleden wilde de regering de pensioen leeftijd al verhogen,
maar daar staken vakbonden een stokje voor met weken lange stakingen.
Want werk lijkt in Frankrijk de vijand die zo min mogelijk ruimte mag krijgen.
Later met pensioen is en blijft een taboe in Frankrijk.
Macron laat het er ondertussen niet bij zitten en wil opnieuw de pensioen gerechtige leeftijd verhogen.
Dus, Clara, wij moeten opnieuw de straat op dus,
Ja staken, dat zit Fransen in hun bloed.
De drang om te manifesteren gaat over van generatie op generatie.
Het Franse politieke systeem is zelfs voortgekomen uit een opstand: de Franse revolutie in 1789.
En gaat men in Nederland pas gaat staken als onderhandelingen vastlopen of als men tegen een wetswijziging is, hier staken Fransen al vóór de onderhandelingen
En niet alleen omdat die riante onbetaalbare pensioen rechten behouden moeten blijven.
Maar ook omdat medewerkers recht op hoger loon eisen omdat energie bedrijven enorme winsten maken.
Dus is er begrip en solidariteit, zelfs door taxichauffeurs die zonder benzine zitten.
Want profiteren van het goede leven in Frankrijk ,
dát doe je niet alleen.